Ev 20 salin ku Kurdên Ewropa Festîvalên xwe lidardixin. Her sal bi heyecaneke mezîn, bi bernameyeke dewlemend û tevlîbûnekê xurt festîval pêk tên. 
Ev 19 salin ku ez tevlî wan festîvalan dibim, tenê ez salekê tevlî nebûm, ji ber ku ez wê demê li başûrê Kurdistanê bûm. Berê ez wek folklorvan bi cilên netewî beşdarî festîvalê dibûm û piştre jî wek axaftvan û siyasetmedarekê beşdar bûm. Her wiha îro jî wek zarokekî vî gelî beşdar dibim. Tiştekî herî xweş li van festîvalan li Ewropa heye, ku gelê Kurd bi yek dengekî mesajên xwe yên siyasî dide.
Ji aliyekî ve em kêfxweş dibin, ku em hevalên xwe di van festîvalan de dibînin û em sînorên li perçeyên Kurdistanê ji nav xwe radikin. Yanî em wek Kurdistanî mesaja xwe bi yek dengî didin.
Di wan 20 salên dawiyê de festîvala herî bi coş, herî germ û tevlîbûna herî zêde îsal bû. Îsal berxwedana gel û têkoşîna gerîla bi bayê azadiyê ji Rojava û Bakûr derbasî Mannheimê bû.
Nîjadperestên Tirk beriya festîvalê hewldan, ku provokasyonan darbixînin. Ew provokasyon di meşa ciwanan de jî û di festîvalê de jî diyar bû. Roja beriya festîvalê min bi çavên xwe dît, ku polîsên Alman bi acizbûnekê mezîn çawa li hemberî ciwanên Kurd disekinîn. Roja festîvalê ku zêdeyî sed hezar însan tevlî  dibe û bi bernameyekê xurt, polîsên Alman ji bo çend ciwanên Kurd dixwaze rojeva festîvalê biguherîne.
Çapemeniya Alman mesaja sed hezar Kurd nabîne, programa festîvalê nabîne, tenê dixwaze Kurdan kirîminalîze bike. Buyerên ku di festîvalê de derketin ji hêla çapemeniya Alman de gelekî negatîf hate weşandin. Polîsên Alman bi amadekariyên mezîn hatin Mannheimê.
Ez bi xwe jî bi polîsên Alman re axivîn, zêde bi hers tevdigeriyan.
Li gorî baweriya min ev provokasyoneke mezîn bû. Ji ber ku di 15.10.2012 an de di meclîsa Alman de li ser nasnama Kurd û rakirina qedexekirina PKK’ê wê nîqaş bêne kirin.
Ji bo Kurd li Almanyayê carekê din newin krîmînalîze kirin,  pêwist dibînim ku qedexekirina PKK’ê bê rakirin.
Di vê festîvalê de Kurdên li Ewropa peyama xwe dan, ku êdî Kurdên Ewropa li ser piya ne û êdî ji bo çareserkirina pirsgerêka Kurd wê yekîtiya xwe çêbikin û hêdî hêdî ji bo nasnama xwe li Almanya û li Ewropa xebatê bikin.
Tiştekî gelekî pîroze, ku kampanya ji bo azadiya birêz Abdullah Ocalan hate destpêkirin û ku Kurdên Ewropa serkêşiya wê dikin.
Dawiyê de ez dixwazim bêjim ku tiştên herî xweş di vê festîvalê de otobusa ji bo azadiya birêz Abdullah Ocalan bû.
Riya me û riya we hemiyan vekirî be!  Azadî nêze...